شرکت ها برای مدیریت فرایند تجاری و محدود کردن ریسکهای خود در هنگام کار در بازار جهانی یا بین المللی به ابزارهایی نیاز دارند که از بروز کلاهبرداری یا سوءتفاهم جلوگیری کنند.
هنگامی که یک شرکت قصد دارد محصولات یا خدمات خود را در بازار جهانی عرضه کند، نیاز دارد مطمئن باشد که جای پای که رویش قدم برمیدارد سفت و محکم است.
شرکتها برای اطمینان پیدا کردن از تبادلاتی که میخواهند انجام دهند نیاز دارند شرایط توافقشان به وضوح مشخص باشد؛ حال این شرایط میتواند کتبی یا شفاهی باشد. البته اگر شرایط توافق کتبی نوشته شوند و به امضای طرفین برسد باعث اطمینان خاطر میشود چون قراردادی که به صورت کتبی ثبت شده است را میتوان به صورت قانونی پیگیری کرد.
هنگامی که دو نفر در کشورهای متفاوت بخواهند باهم مراودات تجاری برقرار کنند نیازمند ابزار قانونی اولیهای، به نام قراردادهای بین المللی هستند.
در این مقاله استراتژیهای مهم برای بهبود فرایند مذاکرات بینالمللی و نکات مهم برای مقابله با ریسکهای سرمایهگذاریهای جهانی مطرح میشود.
انواع قراردادهای بینالمللی
قراردادها می توانند تمام جنبه های تجارت بین المللی را پوشش دهند، اگرچه رایج ترین آنها عبارتند از:
- قرارداد فروش بین المللی International sale contract
قرارداد فروش بینالمللی توافقی است، بین خریدار و فروشنده که طرفین معامله در آن شرایط و ضوابط فروش و قیمتی که باید برای کالا یا خدمات پرداخت شود را مشخص میکنند.
- قرارداد توزیع بین المللی International distribution contract
در این قرارداد تامین کننده یا سازنده کالا موافقت می کند که یک شخص بهصورت همکار مستقل کالا را بازاریابی کند و بفروشد.
- قرارداد نمایندگی بین المللی International agency Contract
در قرارداد نمایندگی بینالمللی، یکی از طرفین از شخص ثالثی میخواهد به عنوان فردی معتمد معاملات را انجام دهد.
- قرارداد نمایندگی فروش بین المللی International sales representative contract
این قرارداد روابط بین یک شخص یا شرکت را تنظیم میکند که به عنوان نماینده فروش از طرف شرکت صادرکننده، محصولات خود را به خریداران خارجی معرفی میکند.
- قرارداد تامین بین المللی International supply contract
برای ایجاد قراردادهای بلندمدت بین یک تولید کننده و مشتری آن برای عرضه محصولات با قیمت های از پیش تعیین شده از این قرارداد استفاده می شود.
- قرارداد تولید بین المللی International manufacturing contract
این قرارداد در بازارهای بینالمللی در شرایطی استفاده میشود که یک شرکت ترتیبی میدهد تا شرکت دیگری در کشوری دیگر محصولاتش را تولید کند.
- قرارداد خدمات بین المللی International services contract
قرارداد خدمات بینالمللی شرایط و ضوابط بین ارائهدهندگان خدمات و شرکتهای بینالمللی مشخص میکند.
- قرارداد اتحاد استراتژیک بین المللی International strategic alliance contract
این قرارداد معمولاً بهعنوان یک توافق مشترک بین شرکتهایی تعریف میشود که مقر آنها در کشورهای مختلف است. از آن پس شرکتها شریک تجاری هستند اما از نظر قانونی مستقل می مانند.
- قرارداد مشترک بین المللی International joint contract
این قرارداد تمام توافقات مورد نیاز برای راه اندازی و مدیریت سرمایه گذاری مشترک را بین دو شرکت در کشورهای مختلف تعیین می کند.
- قرارداد سرمایه گذاری بین المللی International Investment Contract
نوعی قرارداد میان کشورهایی است که تلاش میکنند در حوزه سرمایهگذاری به منظور حمایت و افزایش آن میپردازند.
- قرارداد فرانچایز بین المللی International franchise contract
قراردادی است که در آن شرکت امتیازدهنده به یک شرکت امتیازگیرنده اجازه میدهد که در قبال پرداخت هزینهها و حق امتیاز ، از مالکیت معنوی و مدل و نام تجاری استفاده کند.
انواع قراردادهای سرمایهگذاری بینالمللی
سرمایه گذاری خارجی به سرمایه گذاری هایی اطلاق می شود که توسط نهادهای خارجی، مانند افراد یا شرکت ها، در اقتصاد داخلی یک کشور دیگر انجام می شود. این سرمایهگذاریها میتوانند از طریق کانالهای مختلفی انجام شوند و این پتانسیل را دارند که منافع قابلتوجهی هم برای سرمایهگذار و هم برای کشور دریافتکننده داشته باشند.
نقش مهمی در اقتصاد جهانی ایفا می کند، زیرا دسترسی کشورها به سرمایه، فناوری و تخصص را فراهم می کند. با درک انواع مختلف سرمایه گذاری خارجی، کشورها می توانند سیاست ها و مقرراتی را ایجاد کنند که سرمایه گذاری را تشویق کرده و رشد اقتصادی را ارتقا دهد.
اگر به سرمایگذاری بینالمللی علاقهمند هستید، استفاده از تجربه و دانش روز دنیا به شما در کاهش ریسکها و رفع موانع متداول کمک خواهد کرد. شرکت ایمن تجارت کارآمد با استفاده از کادری مجرب شما را همراهی خواهد کرد. اما انواع قراردادهای سرمایهگذاری بینالمللی کدام است؟
اساسا سرمایه گذاریهای خارجی را می توان در دو بخش سرمایهگذاری مستقیم (Foreign direct investments) و سرمایهگذاری غیر مستقیم (Foreign indirect investments) اما تفاوت این دو چیست؟
در پاسخ میتوان گفت که در سرمایه گذاری مستقیم خارجی (FDI)، سرمایه گذاری به نوعی فیزیکی و توسط یک شرکت در یک کشور خارجی انجام می شود. این نوع سرمایهگذاری معمولاً با افتتاح کارخانه و خرید ساختمان، ماشین آلات و سایر تجهیزات در یک کشور خارجی همراه است. سرمایهگذاری بینالمللی مستقیم عموماً به عنوان یک سرمایهگذاری بلند مدت در نظر گرفته میشود.
در مقابل در سرمایهگذاریهای غیرمستقیم خارجی (FII) شرکتها، مؤسسات مالی و سرمایهگذاران خصوصی سهام یا موقعیتهایی را در شرکتهای خارجی که در بورس خارجی معامله میشوند، خریداری میکنند. به طور کلی، این شکل از سرمایهگذاری خارجی چندان مطلوب نیست، زیرا شرکتهای داخلی به راحتی می توانند سرمایه گذاری خود را خیلی سریع و گاهی در عرض چند روز پس از خرید بفروشند و این برای سرمایهگذاران خارجی ضرر آفرین خواهد بود.
در اصول سرمایهگذاری بین المللی این نوع سرمایه گذاری گاهی اوقات به عنوان سرمایه گذاری پورتفولیوی خارجی (FPI) نیز شناخته می شود. foreign portfolio investment نه تنها شامل خرید و فروش سهام و اوراق قرضه نیز میباشد.
دو نوع کمتر رایج قراردادهای سرمایهگذاری بینالمللی
در بررسی انواع قراردادهای سرمایهگذاری بینالمللی، سه نوع دیگر از سرمایه گذاری خارجی وجود دارد که باید در نظر گرفته شود: وام های تجاری و جریان های رسمی و صندوق های سرمایه گذاری که در این بخش به صورت خلاصه آنها را به شما معرفی میکنیم. همراه ما باشید.
وام های تجاری معمولاً به شکل وام های بانکی هستند که توسط یک بانک داخلی به مشاغل در کشورهای خارجی یا دولت های آن کشورها صادر می شود. جریان های رسمی یک اصطلاح کلی است که به اشکال مختلف کمک های توسعه ای اشاره دارد که کشورهای توسعه یافته یا در حال توسعه توسط یک کشور داخلی ارائه می شود.
وام های تجاری، تا دهه 1980، بزرگترین منبع سرمایه گذاری خارجی در کشورهای در حال توسعه و بازارهای نوظهور بود. پس از این دوره، سرمایهگذاریهای وامهای تجاری کاهش یافت و سرمایهگذاریهای مستقیم و سرمایهگذاریهای پرتفوی در سراسر جهان بهطور قابلتوجهی افزایش یافت.
Sovereign Wealth Funds صندوق های سرمایه گذاری دولتی هستند که در کشورهای خارجی سرمایه گذاری می کنند. آنها معمولاً توسط ذخایر ارز خارجی، درآمدهای منابع طبیعی یا سایر منابع درآمد تأمین می شوند. صندوقهای سرمایهگذاری مستقل سرمایهگذاران بلندمدت هستند و اغلب سرمایهگذاری قابل توجهی در پروژههای زیربنایی، املاک و مستغلات و سایر داراییهای استراتژیک انجام میدهند.
تکنیک ها یا استراتژی های مذاکره بینالمللی
منظور از تعیین تکنیکها و استراتژی مذاکره، انتخاب یک رویکرد برنامه ریزی شده برای دستیابی به یک توافق سودمند متقابل بین دو یا چند طرف درگیر در مذاکره است. به طور کلی استراتژی مذاکرات تجاری به ویژه مذاکرات بینالملل شامل شناسایی و تجزیه و تحلیل موضوعات مورد مذاکره، تعیین اولویت ها، تعیین نتایج مورد نظر و تهیه یک برنامه اقدام برای دستیابی به آن نتایج است. مهمترین تکنیک ها و استراتژی های مذاکره بینالمللی را میشناسید؟ با توجه به تغییرات مدام قوانین بینالمللی به ویژه قوانین حوزه تجارت استفاده دانش روز و تجربه افراد متخصص و باسابقه میتواند ریسک تجارت بین االملل و سرمایهگذاری خارجی را تقریبا به صفر برساند.
یکی از خدمات شرکت ایمن تجارت کارآمد عقد قراردادهای بینالمللی و انجام مذاکرات تجاری است. برای کسب اطلاعات بیشتر با متخصصین ما در شرکت بازرگانی ایمن تجارت کارآمد تماس بگیرید. مهمترین استراتژیهای مذاکرات تجاری بین الملل به صورت زیر است:
1- استراتژی مذاکره توزیعی
حتما تاکنون نام معامله برد – برد را شنیده اید، اما مگر معاله برد – باخت نیز وجود دارد؟ در پاسخ باید بگوییم بله وجود دارد. جالب است بدانید درصد بسیاری از معاملات تجاری به صورت برد – باخت است. اما منظور از معامله برد – باخت چیست؟
به طور کلی مذاکره توزیعی یک استراتژی است که در آن دو طرف برای تقسیم مقدار ثابتی از منابع، معمولاً پول یا کالا با یک دیگر مذاکره میکنند. در این استراتژی هر یک از طرفین سعی میکند سهم خود را از منابع به هزینه طرف دیگر به حداکثر برساند. به همین دلیل این استراتژی به عنوان مذاکره “برد- باخت” نیز شناخته می شود.
2- تکنیک مذاکره یکپارچه یا مشارکتی
این تکنیک برد – برد است. در مذاکره یکپارچه یا مشارکتی، هر دو طرف یک استراتژی برای ایجاد یک توافق سودمند متقابل را پیش میگیرند. هدف از مذاکره یکپارچه، به حداکثر رساندن ارزش مذاکره با یافتن راه هایی برای دستیابی به اهداف دو طرف مذاکره است. به عنوان مثال، هنگام مذاکره یک قرارداد، هر دو طرف ممکن است در مورد شرایط و ضوابطی که به نفع هر طرف دیگر است، توافق کنند.
3- تکنیک مذاکره رقابتی
در توصیح این استراتژی میتوان چنین گفت که یک استراتژی مذاکره رقابتی شامل یک ذهنیت برد- باخت است که در آن یک طرف به دنبال به دست آوردن دست برتر بر طرف دیگر است. اما دلیل انتخاب استراتژی رقابتی در پیشبرد مذاکرات بینالمللی چیست؟
این رویکرد مذاکره معمولاً زمانی استفاده میشود که طرفین دارای منافع متضاد باشند یا یک طرف قدرت یا اهرم بیشتری نسبت به دیگری داشته باشد. به عنوان مثال، هنگام مذاکره در مورد خرید، خریدار ممکن است سعی کند با تهدید به خرید از یک رقیب، در مورد قیمت پایین تر مذاکره کند.
4- استراتژی مذاکره سازشکارانه
«میانه را بگیریم» حتما تاکنون در معاملات این جمله را شنیده اید. منظور از استراتژی مذاکره سازشکارانه
دقیقا همین جمله است. همانطور که از نام آن مشخص است؛ در استراتژی مذاکره سازشآمیز دو طرف برای رسیدن به توافق نهایی تا حد امکان با شرایط و خواستههای یکدیگر سازش میکنند. در حقیقت در مذاکره سازش کارانه یا میانه هر یک از طرفین برای رسیدن به یک توافق نهایی به طرف مقابل امتیاز می دهند.
5- تکنیک مذاکرات مبتنی بر قدرت
در استراتژی مذاکره مبتنی بر قدرت یک طرف از قدرت، موقعیت یا نفوذ خود برای کسب برتری نسبت به طرف دیگر استفاده میکند. این نوع مذاکره زمانی می تواند موثر باشد که دو طرف قدرت نابرابر داشته باشند یا یک طرف برتری آشکاری نسبت به دیگری داشته باشد.
حال که با انواع استراتژی های مذاکره آشنا شدید، بهتر است یادآور شویم که تجربه نقش بسیار مهمی در به ثمر رسیدن مذاکرات ایفا میکند. بنابراین بهتر است در فرایند سرمایهگذاری خارجی و مذاکرات بینالملل خود از تجربه افراد متخصص این حوزه استفاده نمایید. برای این منظور و دریافت مشاوره بازرگانی با شرکت بازرگانی ایمن تجارت کارآمد تماس بگیرید.
مذاکرات و قراردادهای سرمایهگذاری بینالمللی و چند نکته کلیدی
سرمایه گذاری بین المللی با خطرات و ریسکهای بسیاری همراه است. مواردی که در صورت توجه به قوانین و استفاده از تجربه تا حدود بسیار زیادی قابل پیشگیری است. در این قسمت چند مورد مهم که در فرایند مذاکرات و قراردادهای سرمایهگذاری بینالمللی باید به آن توجه داشته باشید را با هم بررسی میکنیم. همراه ما باشید.
1نرخ مبادله ارز
یکی از مهمترین موارد در فرایند سرمایه گذاری خارجی خطرات وابسته به نوسانات نرخ مبادله ارز است و در واقع نوسانات مبادله ارز می تواند معاملات بزرگ را به شدت تحت تاثیر قرار دهد. به همین دلیل بهتر استکه پیش از انجام معامله، سرمایه گذار نرخ های مختلف مبادله ای را در زمان خرید ، فروش و سرمایهگذاری بررسی نماید.
2- ریسک اعتباری (H3)
بررسی ریسک اعتباری می تواند به اندازه سرمایه گذاری داخلی بر سرمایه گذاری بین المللی نیز تأثیر بگذارد. سرمایه گذاران باید به دقت معاملات خود را با توجه به رتبه های اعتباری حوزه مورد نظر انجام دهند.
3- ریسک نقدینگی
یکی از بزرگترین نگرانی های سرمایه گذاری در بازارهای بین المللی، ریسک نقدینگی است. به همین دلیل بهتر است پیش از انجام سرمایهگذاری میزان نقیدینگی مورد نیاز برآورد و تهیه شود.
4- استراتژی مذاکره
همانطور که گفته شد انتخاب استراتژی مذاکره تاثیر بسزایی در پیشبرد مذاکرات جهت سرمایه گذاری بین المللی سودآور، دارد. شرکت بازرگانی ایمن تجارت کارآمد با رعایت دقیق قوانین و در نظر گرفته نکات کلیدی، روند مذاکرات شما را به بهترین نحو مدیریت میکند.