اینکوترمز (Incoterms) چیست؟
اینکوترمز، عنوانی تجاری ثبتشده و متعلق به اتاق بینالمللی بازرگانی (ICC) است. این قوانین در سال ۱۹۳۶ به وسیله ICC بنیان نهاده شدند و معمولاً هر ده سال یکبار تجدید نظر و بهروزرسانی میشوند، که این روند از سال ۱۹۸۰ میلادی آغاز گردیده است. ICC قواعد اینکوترمز ۲۰۲۰ را به این صورت معرفی میکند:
قواعد اینکوترمز به عنوان مجموعهای از قوانین ضروری برای جریان مبادلات تجاری جهانی در زمینه فروش کالا شناخته میشوند. اعم از اینکه در حال ثبت سفارش خرید، بستهبندی و نشانگذاری بستههایی برای حملونقل فرامرزی یا تدارک گواهی مبدأ در بنادر هستید، قواعد اینکوترمز به عنوان راهنما در کنار شما قرار دارند. قواعد مذکور، دستورالعملهای دقیق و مشخصی را در اختیار اشخاصی قرار میدهند که به طور منظم در امور واردات و صادرات حاضر در چرخه تجارت بینالمللی فعالیت دارند.
به عبارت دیگر اینکوترمزها، مجموعهای از ۱۱ قانون شناخته شده بینالمللی هستند که مسئولیتهای فروشندگان و خریداران را تعریف میکنند. اینکوترمز مشخص میکند که چه کسی مسئول پرداخت و مدیریت حملونقل، بیمه، اسناد، ترخیص کالا از گمرک و سایر فعالیتهای لجستیکی است.
آخرین نسخه قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ اکنون توسط اتاق بازرگانی بینالمللی (ICC) منتشر شده و توسط حق چاپ محافظت میشود. قوانین بازنگری شده منعکسکننده آخرین تحولات در معاملات تجاری است. از ۱ ژانویه ۲۰۲۰، تمام قراردادهای فروش باید شامل ارجاعاتی به قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ باشد. میتوانید قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ را از وبسایت ICC دریافت کنید.
یازده اصطلاح اینکوترمز ۲۰۲۰
هفت اینکوترمز برای هر نوع وسیله یا انواع وسایل حملونقل:
- EX Works (EXW)
- (FCA) Free Carrier
- (CPT) Carriage Paid To
- (CIP) Carriage and Insurance Paid To
- (DAP) Delivered At Place
- (DPU) Delivered at Place Unloaded
- (DDP) Delivered Duty Paid
چهار اینکوترمز برای حملونقل دریایی و رودخانهای داخلی:
- (FAS) Free Alongside Ship
- (FOB) Free On Board
- (CFR) Cost and Freight
- (CIF) Cost, Insurance and Freight
هر یک از اینکوترمزها با ده ماده پوشش داده شدهاند که وظایف فروشنده و خریدار را روشن میکنند. ICC این مواد را به شرح زیر بازسازی کرده است:
- تعهدات عمومی
- تحویل گیری/انجام تحویل
- انتقال خطرات
- حملونقل
- بیمه
- سند تحویل/حملونقل
- ترخیص صادرات/واردات
- بررسی/بستهبندی/علامتگذاری
- تخصیص هزینهها
- اطلاعرسانی
قوانین اینکوترمز 2020
قوانین جدید اینکوترمز حوزههای اصلی زیر را تعریف میکنند:
- تعهدات میان فروشنده و خریدار برای ترتیب دادن حملونقل و یا بیمهی کالاها.
- مسئولیت به دست آوردن اسناد حملونقل و مجوزهای لازم برای صادرات یا واردات.
- مکان و زمان تحویل کالاها توسط فروشنده به خریدار و نقطهای که در آن تغییر خطر از فروشنده به خریدار صورت میگیرد.
- وظایف فروشنده یا عدم مسئولیت او در قبال هزینههایی نظیر بستهبندی، بارگیری، حملونقل، رعایت مقررات امنیتی، تخلیه و بازرسی کالاهای ارسالی و یا تحویلی.
- وظایف خریدار یا عدم مسئولیت وی نسبت به هزینههایی مانند بستهبندی، بارگیری، حملونقل، رعایت مقررات امنیتی، تخلیه و بازرسی کالاهای ارسالی و یا تحویلی.
- اینکوترمز ۲۰۲۰ به مثابه نسخههای پیشین، ترتیبات مربوط به انتقال مالکیت یا نشانگذاری بر کالاهای معاملهشده را در بر نمیگیرد.
تغییرات کلیدی
- اتاق بازرگانی بینالمللی قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ را بهروزرسانی کرده است تا به جامعهی تجاری بینالملل کمک کند تا قاعدهی مناسب اینکوترمز را برای قراردادهای فروش خود برگزینند و از این رهگذر، به افزایش کارآیی معاملات واردات تأکید داشته باشند.
- در اینکوترمز ۲۰۱۰، قاعدهی تحویل در ترمینال (DAT) با تحویل داده شده در مکان مشخص و تخلیه شده (DPU) جایگزین شده است. با بهکارگیری قاعدهی جدید DPU، فروشنده موظف میشود که کالاها را در مقصد تخلیه نماید. این تغییر تنها قانون اینکوترمز است که تخلیه توسط فروشنده را اجباری میسازد؛ بنابراین، فروشنده باید مطمئن گردد که قادر به سازماندهی تخلیه کالا در مکان معین است.
- اینکوترمز ۲۰۲۰ هماکنون شامل الزامات امنیتی در قالب تکالیف و هزینههای حمل است.
- با قوانین نوین اینکوترمز، هزینه، بیمه و فریت (CIF) همچنان الزامات بیمهای یعنی بند C (شرایط کارگوی مؤسسه) را حفظ کرده است، اما در حمل و بیمه پرداخت شده به (CIP)، سطح پوشش بیمهای لازم به بند A (شرایط کارگوی مؤسسه) افزایش یافته است چرا که CIF بیشتر برای حمل کالاهای فلهای و CIP برای حمل کالاهای تولیدی بهوسیلهی راهکارهای چندوجهی به کار میرود.
انتخاب شما از بین قوانین اینکوترمز بخشی اساسی از معامله تجاریتان خواهد بود که در قراردادتان ذکر میشود و باید با نوع کالاهای در حال حمل و نوع حملونقل بهکار رفته همخوانی داشته باشد.
آیا هنوز هم میتوان از اینکوترمزهای ۲۰۱۰ بعد از ۱ ژانویه ۲۰۲۰ استفاده کرد؟
بله، تمام قراردادهایی که از هر مورد اینکوترمز استفاده میکنند، در صورتی معتبر هستند که مورد توافق همه طرفهای معامله باشد و در اسناد مربوط به واردات بهدرستی شناسایی شوند. اگرچه ICC استفاده از اینکوترمز ۲۰۲۰ را از اول ژانویه ۲۰۲۰ توصیه میکند، طرفین قرارداد فروش میتوانند با استفاده از هر نسخه از اینکوترمز پس از ۲۰۲۰ موافقت کنند. آنها باید بهوضوح نسخه انتخابی اینکوترمز مورداستفاده را مشخص کنند (یعنی اینکوترمز۲۰۱۰، اینکوترمز۲۰۲۰ یا هر نسخه قبلی).
اینکوترمز مسئولیتهای طرفین معامله فروش را واضح سازی میکند
- بهعنوانمثال، در هر قانون اینکوترمز، بیانیهای مبنی بر مسئولیت فروشنده در ارائه کالا و فاکتور تجاری مطابق با قرارداد فروش ارائه میشود. به همین ترتیب، بیانیه مربوطه که در آن قید شده خریدار بهای کالا را مطابق قرارداد بیع پرداخت میکند نیز ارائه میشود.
- هر قانون اینکوترمز بیانیهای دارد که مشخص میکند کدام طرف مسئول اخذ مجوز واردات یا سایر مجوزهای رسمی موردنیاز برای واردات و انجام تشریفات گمرکی لازم برای ادامه واردات است. به طور مشابه، هر قاعده دارای بیانیه مربوطه مبنی بر اینکه کدام طرف مسئول اخذ مجوز واردات یا سایر مجوزهای رسمی موردنیاز برای واردات و انجام تشریفات گمرکی موردنیاز برای واردات کالا است. این اظهارات همچنین مشخص میکند که کدام طرف هزینه انجام این وظایف را متحمل میشود.
- به طور مشابه، هر قانون اینکوترمز مشخص میکند که کدام طرف معامله، در صورت وجود، موظف به انعقاد قرارداد برای حمل کالا است. نکته دیگری که در هر قانون اینکوترمز مورد توجه قرار میگیرد این است که کدام طرف، در صورت وجود، موظف به ارائه پوشش بیمه باربری است. این اظهارات همچنین مشخص میکند که کدام طرف هزینه انجام این وظایف را متحمل میشود. هر قانون همچنین حاوی اظهاراتی، از جمله اینکه کدام طرف مسئول بستهبندی کالا برای حملونقل به خارج از کشور و متحمل شدن هزینههای هر گونه بازرسی قبل از حمل است.
- نمونه نهایی تحویل محموله است. هر قانون اینکوترمز تعهدات فروشنده را برای تحویل محموله مشخص میکند و زمان تحویل کالا را مشخص میکند. هر قاعده همچنین مشخص میکند که خطر ازبینرفتن یا آسیب به کالای صادر شده با استناد به مفاد تحویل، چه زمانی از فروشنده به خریدار منتقل میشود.
مواردی که اینکوترمز پوشش نمیدهد
همانطور که در بالا ذکر شد، اینکوترمزها عموماً در قرارداد فروش ثبت میشوند، گرچه این موارد را در برنمیگیرند:
- رسیدگی به تمام شرایط فروش؛
- شناسایی کالاهای فروخته شده و ذکر قیمت قرارداد؛
- اشاره به روش یا زمان پرداخت مورد مذاکره بین فروشنده یا خریدار؛
- زمانی که عنوان یا مالکیت کالا از فروشنده به خریدار منتقل میشود؛
- مشخص کردن اینکه کدام اسناد باید توسط فروشنده به خریدار ارائه شود تا فرایند ترخیص کالا از گمرک در کشور خریدار تسهیل شود؛ و
- مسئولیت عدم ارائه کالا مطابق با قرارداد فروش، تاخیر در تحویل و یا بهکارگیری سازوکارهای حل اختلاف.