حمل یکسره کالا

حمل یکسره کالا

هر گونه ورود و خروج  کالایی که از اماکن گمرکی بدون آنکه در آن کالا تخلیه و یا تحویل داده شود را حمل یکسره گویند.

با توجه به تعریف فوق در رویه حمل یکسره کالاها در رویه گمرکی از وسیله حمل در انبار تخلیه نشده و تمام تشریفات گمرکی روی وسیله حمل انجام می گردد.

قبض انبار در روش حمل یکسره که شامل هزینه های خدمات حمل می باشد روی وسیله حمل صادر می شود. نحوه محاسبه هزینه خدمات کسر هزینه انبارداری و هزینه تخلیه و بارگیری از آن می باشد. هزینه خدمات حمل نسبت به تخلیه و بارگیری مجدد مقداری به مراتب کمتر دارد.

حمل یکسره یک رویه گمرکی نیست، و در قانون جدید امور گمرکی این تعریف از حمل یکسره که نوعی رویه گمرکی بوده و به معنی انتقال کالای گمرک نشده از گمرک مرز ورودی به گمرک مقصد بارنامه حمل می باشد، این تعریف اصلاح شده است.

مهم ترین کاربرد روش حمل یکسره برای کالاهایی می باشد که به هنگام تخلیه و بارگیری مجدد دچار آسیب می شوند. همینطور برای کالاهای فساد پذیر و یا کالاهایی که مصرف کننده به آن نیاز فوری دارد این روش به کار برده می شود.

استفاده دیگر از حمل یکسره برای کالاهایی است که به دلیل عدم امکانات کافی در گمرک یا بنادر امکان تخلیه و بارگیری مجدد آنها وجود ندارد.

تفاوت حمل یکسره با ترانزیت داخلی

تعریف ترانزیت داخلی این است که کالای گمرک نشده از یک گمرک خانه داخلی در کشور به گمرک خانه های دیگر انتقال می یابد.

حمل یکسره که ترانزیت به داخل نیز نام دارد، رویه ای است که کالای گمرک نشده ورودی از گمرک خانه ورودی ( مرز قلمرو گمرکی)  به گمرک خانه مقصد بارنامه در داخل کشور با همان وسیله حمل منتقل می شود. در این روش با تقاضای حامل گواهی یا پروانه ترانزیت داخلی یا به اعتبار کارنه ( TIR صادر می گردد.

نقطه مشترک روش حمل یکسره با ترانزیت داخلی در این است که در هر دو رویه کالا گمرک نشده می باشد. اما با این نقطه مشترک تفاوت هایی عمده در این دو روش وجود دارد.

در حمل یکسره کالا به همان صورت که از مبدا گمرک خانه ای در کشور محل صدور حمل شده است، باید به همان شکل نیز در گمرک خانه مقصد که در بارنامه با ذکر نام شهر مشخص شده تخلیه و تحویل داده شود.

بنابراین به مجرد اینکه کالای حمل شده به قلمرو گمرکی کشور مقصد ورود کرد، در اولین گمرک خانه مرزی به مقصد گمرک خانه در شهری که مقصد بارنامه است مجاز به صدور پروانه ترانزیت داخلی و یا به اعتبار دفترچه TIR حمل یکسره خواهد شد.

اما در ترانزیت داخلی کالا ابتدا در گمرک خانه مقصد بارنامه تخلیه و قبض انبار صادر می شود. ولی در مرحله بعد صاحب کالا مراجعه کرده و با دلایل موجهی که ارائه می کند، می تواند درخواست ترانزیت کالا را به گمرک خانه مجاز دیگری در همان قلمرو گمرکی نماید.

تفاوت دیگر آنکه در روش حمل یکسره تقاضا کننده ترانزیت و یا حمل یکسره حامل می باشد. در صورتی که در ترانزیت داخلی صاحب کالا یا نماینده او متقاضی ترانزیت است.

بارنامه حمل در روش حمل یکسره به منزله اعطای وکالت و نمایندگی جهت تنظیم اظهار نامه ترانزیت داخلی می باشد، که تمام اختیارات کامل را به حامل می دهد، و دیگر از حامل وکالت نامه رسمی و ثبتی به دلیل وجود بارنامه مطالبه نمی گردد.

اما در روش ترانزیت داخلی چنانچه تقاضا کننده شخصی غیر از صاحب کالا باشد، ابتدا باید وکالت نامه رسمی و ثبتی از صاحب کالا در دست داشته و دیگر آنکه برای قبول درخواست ترانزیت داخلی او داشتن اسناد مالکیت ضروری است.

برای حمل یکسره از چه نوع اظهار نامه استفاده می گردد؟

در روش های حمل یکسره و یا ترانزیت داخلی برای تقاضای ترانزیت از فرم اظهار نامه ترانزیت داخلی برای این کار استفاده می شود.

البته باید خاطر نشان کرد که در اغلب موارد عمل حمل یکسره به اعتبار دفترچه بین المللی  « TIR پذیرفتنی و قابل قبول می باشد، و در این موارد نیازی به ارائه فرم اظهار نامه و پروانه ترانزیت ( فرم های ملی هر کشور) نیست.

اظهار نامه حمل یکسره توسط چه کسی تنظیم می شود؟

در رویه حمل یکسره فرم اظهار نامه را حامل و یا نمایندگی موسسه حمل و نقل در مرز ورودی، پس از آنکه تسلیم و مورد قبول تقاضا از طرف گمرک واقع گرفت، آن را تنظیم می کند.

تاریخ انتشار : ۷ بهمن ۱۴۰۲
ایمن تجارت را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید

Leave a Reply